Ook hier bij de Smithy tearoom waren de mensen bijzonder vriendelijk.
Toen we de laatste dag in Castle Douglas nog een paar boodschappen deden stopte ineens een grote auto naast me, ik dacht dat hij boos was omdat we op zijn parkeerplaats stonden of zoiets. Hij riep 'come here, listen' ik schrok een beetje maar ging er toch op af, listen zei hij nogmaals, ik keek wat argwanend: 'I play a song from Rob de Nijs for you, because I saw your Dutch license plates'
Hij was jarenlang bij ijshockey betrokken en daardoor veel in Nederland geweest. Een leuk contact, dat ik in Nederland nog niet zo gauw zie gebeuren, jammer dat we zo argwanend en bangig geworden zijn, je schrikt bijna van een vriendelijk mens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten